Zero Conditional - zerowy okres warunkowy
Okresu zerowego używamy, kiedy mówimy o czymś, co jest zawsze prawdą. Jeśli podgrzejesz wodę do 100° Celsjusza, zagotuje się — i to jest fakt (przy normalnym ciśnieniu ok. 1014 hPa). Nie dzieje się inaczej. Po angielsku wygląda to tak:
| playIf you heat water to 100 degrees Celsius, it boils. | Jeśli podgrzejesz wodę do 100 stopni Celsjusza, zagotuje się. |
W takim przypadku w obu częściach zdania używamy czasu Present Simple:
| if | + | Present Simple | , | Present Simple |
Nieważne jest tu, czy jest to przeszłość, przyszłość czy teraźniejszość. Istotne jest to, że dla danego warunku ZAWSZE oczekujemy tego samego rezultatu.
Zamiast if, można także użyć when:
| playWhen you heat water to 100 degrees Celsius, it boils. | Kiedy podgrzejesz wodę do 100 stopni Celsjusza, zagotuje się. |
I więcej przykładów:
| playWhen you don't eat, you get hungry. | Jeśli nie jesz, robisz się głodny. |
| playMike is late for work if he misses the tram at 7.30. | Mike spóźnia się do pracy, jeśli spóźni się na tramwaj o 7.30. |
| playIf you don't eat, you die. | Jeśli nie jesz, umierasz. |
| playIf you want to leave a message, speak after the beep. | Mów po sygale, jeśli chcesz zostawić wiadomość. |
| playIf I don't put sugar in my tea even for a week, I always lose weight. | Jeśli nie słodzę herbaty chociaż przez tydzień, zawsze chudnę. |
Zero conditional, czyli coś jest zawsze prawdziwe i dany warunek daje zawsze ten sam rezultat.
