Na Onet.pl jest taki artykuł:
Niepubliczne pośrednictwo do pracy za granicą
Departament Rynku Pracy w Ministerstwie Gospodarki i Pracy informuje, co powinna zawierać umowa z pośrednikiem, który kieruje do pracy za granicą, czy pośrednictwo do pracy za granicą jest odpłatne, jak sprawdzić legalność działania pośrednika oraz gdzie powinny zgłosić się osoby oszukane przez nieuczciwego pośrednika.
W okresie 1995 - I półrocze 2004 r. służby kontroli legalności zatrudnienia wykryły i udokumentowały 421 przypadków nielegalnego prowadzenia agencji zatrudnienia. Z informacji posiadanych przez Ministerstwo Gospodarki i Pracy wynika, że w 2003 roku łącznie skontrolowano 112 podmiotów prowadzących pośrednictwo pracy. W wyniku kontroli stwierdzono 55 podmiotów nielegalnie prowadzących agencję zatrudnienia, w tym 41 podmiotów nielegalnie kierujących do pracy za granicą.
W I półroczu 2004 r. stwierdzono 23 podmioty nielegalnie prowadzące agencję zatrudnienia, w tym 14 podmiotów nielegalnie kierujących do pracy za granicą. Niestety bardzo często po pobraniu wysokiej opłaty tzw. manipulacyjnej, firmy te nie załatwiają pracy za granicą. Szczególnie naganne jest oszukiwanie osób bezrobotnych poszukujących pracy. Firmy te oczywiście nie posiadają wymaganego przepisem art. 18 ust. 1 ustawy o promocji zatrudnienia i instytucjach rynku pracy wpisu do rejestru agencji zatrudnienia potwierdzonego certyfikatem wydawanym przez Ministra Gospodarki i Pracy. Taka działalność stanowi naruszenie przepisów w/w ustawy i jest zgodnie z art. 121 ust. 1 cyt. ustawy zagrożona sankcją w postaci kary grzywny w wysokości nie niższej niż 3000 zł.
Karane jest:
* prowadzenie agencji zatrudnienia bez wymaganego wpisu do rejestru agencji zatrudnienia,
* pobieranie opłat innych niż wymienione w art. 85 ust. 2 pkt. 7 ustawy o promocji zatrudnienia i instytucjach rynku pracy.
Osoby, które zostały oszukane przez nieuczciwych pośredników pracy powinny fakt ten zgłosić na Policję, do Prokuratury lub do właściwego terytorialnie Oddziału Kontroli Legalności Zatrudnienia, które umiejscowione są w urzędach wojewódzkich.
Osoby, które zamierzają skorzystać z usług firmy oferującej pracę za granicą powinny poprosić przedstawiciela firmy o okazanie certyfikatu wydanego przez Ministra Gospodarki i Pracy oraz pamiętać, że z zgodnie z art. 85 ust. 2 ustawy o promocji zatrudnienia i instytucjach rynku pracy kierowanie do zatrudnienia za granicą odbywa się na podstawie umowy zawieranej przez te agencje z obywatelami polskimi. Umowa ta powinna określać w szczególności:
* pracodawcę zagranicznego,
* okres zatrudnienia lub innej pracy zarobkowej,
* rodzaj oraz warunki pracy i wynagrodzenia, a także przysługujące osobie kierowanej do pracy świadczenia socjalne,
* obowiązki i uprawnienia osoby kierowanej do pracy oraz agencji pośrednictwa pracy,
* zakres odpowiedzialności cywilnej stron w przypadku niewykonania lub nienależytego wykonania umowy zawartej między agencją pośrednictwa pracy a obywatelem polskim, w tym stronę pokrywającą koszty dojazdu i powrotu osoby skierowanej do pracy w przypadku niewywiązania się pracodawcy zagranicznego z warunków umowy oraz tryb dochodzenia związanych z tym roszczeń.
* kwotę należną agencji pośrednictwa pracy z tytułu faktycznie poniesionych kosztów związanych ze skierowaniem do pracy za granicą,
* informację o trybie i warunkach dopuszczania cudzoziemców do rynku pracy w państwie wykonywania pracy,
* inne zobowiązania stron.
Wykazy jednostek, które posiadają wpis do rejestru agencji zatrudnienia umieszczone są na stronie internetowej Ministerstwa Gospodarki i Pracy - www.praca.gov.pl w menu: ,,Pośrednictwo pracy''. Osoby nie posiadające dostępu do internetu, informację czy dana jednostka posiada wpis do rejestru agencji zatrudnienia mogą uzyskać w Powiatowym Urzędzie Pracy lub Wojewódzkim Urzędzie Pracy.
W związku z zapisem art. 85 ust. 2 pkt. 7 ustawy o promocji zatrudnienia i instytucjach rynku pracy w brzmieniu ,,kwotę należną agencji zatrudnienia z tytułu faktycznie poniesionych kosztów związanych ze skierowaniem do pracy za granicę'' dopuszczalne jest pobieranie od osób kierowanych do pracy za granicą opłat (jeżeli zostało to zawarte w umowie, o której mowa w art. 85 ust. 2 w/w ustawy) z tytułu faktycznie poniesionych kosztów związanych ze skierowaniem jej do pracy za granicą np. kosztów: przejazdu za granicę, wizowania paszportu, badań lekarskich, dodatkowego ubezpieczenia, tłumaczenia niezbędnych dokumentów osób wyjeżdżających, szkolenia - w tym sprawdzania znajomości języka obcego, opłat związanych z uzyskaniem zaświadczenia o niekaralności itp.
Natomiast zabronione jest pobieranie opłat od osób kierowanych do pracy za granicą z tytułu: przedpłat, kaucji, wynajmu lokalu, opłat eksploatacyjnych, wynagrodzenia pracowników, wyjazdów pracowników agencji, rekrutacji, usług pocztowo-telekomunikacyjnych, druków, reklamy i ogłoszeń prasowych.