Jeśli ktoś ma chwilkę czasu i ochotę przetłumaczyć dwa teksty to byłabym ogromnie wdzięczna :)
1 TEKST:
Wśród różnych kwestii związanych z pracą socjalną bardzo interesuje mnie tematyka HIV i AIDS. Wśród wielu wystąpień na TEDex związanych z tematyką HIV/AIDS najbardziej zainteresowało mnie wystąpienie Shereen El Feki pt. ,, how to fight an epidemic of bad laws” , która na co dzień zajmuje się tematyką seksualności i zmian społecznych w krajach arabskich.
Wystąpienie to było ciekawe, ponieważ poruszało całkiem inną kwestię związaną z tematyką HIV i AIDS. Wystąpienie Shereen El Feki dotyczyło kwestii ograniczenia praw osobom z HIV i AIDS., Mimo iż, w ostatnich latach sytuacja osób zarażonych na HIV lub chorujących na AIDS uległa znacznej poprawie to jeszcze wiele państw kwestionuje podstawowe prawo międzynarodowe narażając na taką osobę na wykluczenie, piętnowanie, dyskryminację, brak dostępu do badań czy leczenia.
Państwa takie jak np. Rosja czy Tajlandia uważają, że osoby z HIV/AIDS lub będące w grupie osób narażonych, będących w grupie ryzyka, są zagrożeniem dla bezpieczeństwa, ekonomii, zdrowia publicznego. Jak wskazują badania takie zachowanie odstrasza ludzi, którzy z powodu strachu żeby nie ujawnić swojej choroby nie chcą się badać ani leczyć. Takie działanie przynosi odwrotny skutek.
Shereen El Feki wskazuje, że najskuteczniejszą metodą szerzenia się HIV/AIDS jest redukcja szkód, która polega na dostarczaniu czystych strzykawek lub igieł, rozdawanie prezerwatyw, edukacja grup narażonych i osób zarażonych HIV lub chorujących na AIDS, umożliwianie tym osobom badań i leczenia a przede wszystkim wsparcie, zachowanie akceptacji, tolerancji.
Jak wskazują badania, Australia czy Szwajcaria wprowadziły dość wcześnie strategie redukcji szkód poziom osób z HIV/AIDS jest minimalny w porównaniu do ogromnej liczby w Tajlandii czy Rosji, które mają bardzo rygorystyczne przepisy dotyczące praw osób z HIV i AIDS i nie wprowadziły polityki redukcji szkód. Tam gdzie kryminalizuje się osoby z HIV/AIDS epidemia zbiera największe żniwo.
Shereen El Feki wskazuje także inne ważne możliwości, które mogą pomóc w minimalizowaniu epidemii HIV/AIDS, m.in: reforma policji, aby nie aresztowali, czy szykanowali pracowników socjalnych, którzy rozdają prezerwatywy osobom prostytuującym się lub czyste strzykawki osób przyjmujących narkotyki. Ważne jest także szkolenie sędziów, prawników itp. aby ich opinie były pozbawione stereotypów, uprzedzeń a tolerancji i zrozumienia.
Na sam koniec Shereen El Feki bardzo pięknie powiedział, że wszystkie zmiany należy jednak rozpocząć od nas samych, czyli to my powinniśmy otworzyć się na drugiego człowieka, być bardziej tolerancyjni, empatycznie i wrażliwi.
Występ Shereen El Feki bardzo mnie zainteresował, ponieważ mówi z jednej strony o tak prostych i istotnych i bardzo skutecznych rozwiązaniach mających na celu eliminowanie problemu HIV/AIDS. Jak mówi Shereen El Feki naukowcy poświęcają niewyobrażalne kwoty pieniędzy i czasu na opracowanie szczepionki na HIV lub leku na AIDS a tak naprawdę wystarczy zmiana podejścia, zwiększenie tolerancji i świadomości nie tylko samych osób zarażonych i chorujących, ale całej społeczności.
2. TEKST:
Paradoks starzenia się. Jak to, że człowiek starszy czuje się szczęśliwszy, mimo, że ma mniej sił, choruje, często jest samotny. Laura Carstensen przez 10 lat prowadziła badania na ludziach w wieku 18-94 lat, szukając dowodów, że teza jest prawdziwa – ludzie starsi są szczęśliwsi. Po otrzymaniu badań stwierdziła, że może osoby starsze nie mówiły prawdy, że koloryzowały swoją starość. Uczestnicy badania mieli ze sobą nosić pagery i w losowej porze dnia otrzymywali szereg pytań o samopoczucie, oceniając je w skali od 1 do 7. Okazało się, że to nie pokolenie, ale sposób podejścia do życia jest najważniejszy. Osoby starsze, które są szczęśliwe skupiają uwagę na pozytywnych doświadczeniach, łatwiej radzą sobie ze smutkiem. Koncentrują uwagę i pamięć na pozytywnych a nie negatywnych bodźcach. Laura Castesen uważa, że szczęśliwi seniorzy mają inne poczucie czasu, rozumieją, że nie będą żyć wiecznie i jest coraz mniej czasu na cieszenie się życiem. Zmieniają się także priorytety, zaczyna się cenić każdą chwilę. Szczęśliwy senior poświęca więcej czasu na to, co sprawia mu przyjemność a oszczędza energie na coś co niesie negatywne emocje. Laura Castesen uważa, że to społeczeństwo, czyli także każde pokolenie ma wpływ na samopoczucie seniorów. Całe społeczeństwo powinno, na co dzień starać się aby zapewnić seniorom szczęśliwe, pogodne starzenie się.
Wystąpienie Laury Castesen podobnie jak poprzednie pokazuje, że wiele kwestii leży w naszych rękach. My jako ludzie, społeczeństwo możemy wiele poprawić, poprzez zmianę zachowań, poprzez empatię, zrozumienie, troskę czy życzliwość.