Najbardziej podstawowe zastosowanie każdego z tych trzech "czasów":
F.S.: kiedy chcesz powiedzieć, że coś będzie prawdą - bo Ty tak uważasz, niekoniecznie opierając swoje przekonanie na czymś konkretnym.
Will to czasownik modalny troszkę mocniejszy od
must jeśli chodzi o dedukcję na temat teraźniejszości, czy (jak najczęściej używa się
will) przyszłości.
F.C.: jak wyżej, wyrażasz swoje przekonanie na temat czynności trwającej
w jakimś konkretnym momencie lub okresie w przyszłości. Jak wszystko, co ma w nazwie Continuous, służy do odnoszenia się w jakiś sposób do faktu ciągłości lub długości trwania czynności.
F.P.: jak wyżej, jednak w tym przypadku mówisz albo o czymś, co wydarzy się nie w, tylko
do jakiegoś okresu/momentu - lub o czymś, co będzie trwało do tego momentu/okresu. Jak przy każdym innym Perfekcie, zresztą.