Przymiotniki z przyimkami

Wiele przymiotników w języku polskim wymaga użycia konkretnego przyimka — mówimy, że ktoś jest dumny z czegoś, inny od kogoś, wdzięczny za coś. Angielskim przymiotnikom również towarzyszą przyimki, np:

Co więcej, angielski korzysta z przyimków nawet tam, gdzie w języku polskim ich nie używamy. W polszczyźnie zależność między częściami mowy wskazują przypadki, dzięki którym można powiedzieć, że jest się rozczarowanym czymś, np. pracą (narzędnik), świadomym czegoś, np. ciała (dopełniacz), wdzięcznym komuś, np. przyjacielowi (celownik). W języku angielskim rzeczowniki nie odmieniają się przez przypadki, zatem znacznie szersze zastosowanie mają przyimki:

Nie chcemy nikogo straszyć czy zniechęcać, ale musimy uprzedzić, że czasem przyimków towarzyszących danemu przymiotnikowi jest więcej niż jeden. Być może zauważyliście to już w powyższych przykładach z przymiotnikiem grateful. Spójrzmy na kolejne, np. przymiotnik kind (uprzejmy). Mówimy:

ale:

Podobne rozróżnienie stosuje się z przymiotnikami takimi jak nice, polite, cruel.

Znajdziemy też przymiotniki, z którymi użyjemy dopełnienia ożywionego (ktoś) lub nie (coś). Wtedy także potrzebny będzie inny przyimek, np:

Podobne rozróżnienie stosuje się np. z przymiotnikami furious, annoyed, upset.

Czasem konkretny przyimek zmienia kontekst znaczeniowy przymiotnika, np:

Jeśli zatem chcecie mówić poprawnie i tak, żeby nie zaburzyć komunikacji, nie ma rady — trzeba zapamiętać przymiotniki razem z przyimkami, które im towarzyszą.

Poniżej przedstawiamy kilkadziesiąt angielskich przymiotników wraz z towarzyszącymi im przyimkami oraz przykładowym użyciem w zdaniach. Podzieliliśmy je na kilka tabel — tym razem nie według jakiegoś klucza, ale po prostu dla ułatwienia nauki. Mniejsze partie materiału łatwiej wchodzą do głowy.