Witam, mam do przetłumaczenia 2 doświadczenia fizyczne, lecz google translator nie jest do tego odpowiedni :) Proszę o jak najszybsze tłumaczenia !
Pozdrawiam !!!
TEKST 1.........................
Rezonans mechaniczny. Połączone wahadła
Materiały:
Cztery identyczne kulki lub metalowe nakrętki, mocna nić lub sznurek, ramka lub 2 statywy.
Wykonanie:
Umieszczam w rogach ramki sznurek, do którego symetrycznie mocuję cztery wahadła zrobione z kulek plasteliny, z czego 2 mają taką samą długość h, kolejne następująco ½h i 2h. .Poniżej prezentuje to rysunek.
Wychylam jedno z wahadeł o długości h z położenia równowagi i puszczam. Obserwuję co się dzieje.
Wnioski:
Kiedy jedno z wahadeł długości h oscyluje, jego amplituda stopniowo maleje, a energia jest przenoszona do drugiego wahadła o takiej samej długości przez łączący go z nim sznurek. Amplituda drgań drugiego wahadła stopniowo wzrasta. Ma miejsce rezonans mechaniczny.
W rezonansie z pobudzonym do drgań wahadłem jest tylko wahadło o takiej samej długości, ponieważ częstość własna drgań tego wahadła jest taka sama jak częstość drgań wahadła pobudzonego do drgań.
Pozostałe wahadła mają inną długość i zgodnie ze wzorem na okres drgań wahadła matematycznego, będą miały inny okres drgań, a co za tym idzie inną częstotliwość drgań własnych, dlatego nie zostaną pobudzone do drgań.
Z tego równania wynika, że okres drgań wahadła nie zależy od amplitudy i masy wahadła, a jedynie od jego długości i wartości działającego w danym miejscu przyspieszenia ziemskiego.
TEKST 2..................................
Krzywe Lissajous
Materiały:
Laser, dwa szkiełka tej samej wielkości, dwie elastyczne i podłużne blaszki, drewniane klocki, które posłużą nam za konstrukcję doświadczenia.
Wykonanie:
1.Mocuję 3 takie same klocki na deseczce, następnie 2 z nich z góry nawiercam. Do blaszek przyklejam szkiełka. Z jednego mniejszego klocka tworzę mocowanie do lasera. Następnie mocuję je na jednym z klocków, w którym wcześniej nie wywierciliśmy dziury. Do dwóch pozostałych wklejam blaszki ze szkiełkami i ustawiam jedno w płaszczyźnie poziomej, drugie- w pionowej. Potem dobieram odpowiedni kąt, aby promień lasera, po odbiciu od szkiełek mógł bez przeszkód padać na ścianę.
2.Włączam laser i wprawiam w drgania obydwa szkiełka. Obserwuję co się dzieje.
Wnioski:
Jeżeli stosunek okresów drgań tych dwóch szkiełek będzie bardzo bliski stosunkowi dwóch (małych, np. 2/3) liczb naturalnych, wtedy otrzymamy ładne krzywe zamknięte.
Uzyskane w takim doświadczeniu krzywe to tzw. krzywe Lissajous. Są to tory zamknięte zakreślane przez punkt wykonujący jednocześnie dwa drgania harmoniczne w dwóch wzajemnie prostopadłych kierunkach. Kształt figur zależy od stosunków między okresami i amplitudami obu drgań.
Na rysunku są pokazane rożne, możliwe do uzyskania przy odpowiedniej konstrukcji układu drgającego, rodzaje figur Lissajous (u góry podane są różnice faz, a z boku – stosunki okresów drgań).