Westminster Abbey, London

Westminster Abbey - Opactwo Westminsterskie

Westminster Abbey jest obok Katedry w Canterbury i Katedry św. Pawła w Londynie najważniejszą świątynią anglikańską.

Począwszy od koronacji Wilhelma Zdobywcy w 1066r, Westminster Abbey było świadkiem koronacji wszystkich monarchów (z wyjątkiem Edwarda V i Edwarda VIII). Koronacja Elżbiety II w 1953 r. była pierwszą koronacją transmitowaną przez telewizję. Od XIII wieku Opactwo Westminsterskie jest też miejscem pochówku królów i zasłużonych osób. Wśród nazwisk na grobowcach znajdziemy Geoffrey'a Chaucera, Karola Dickensa, Rudyarda Kiplinga, czy Karola Darwina, zaś William Szekspir, William Blake, George Gordon Byron, czy John Keats zostali uhonorowani tablicami pamiątkowymi.

W Westminster Abbey odbywają się też śluby królewskie. 29 kwietnia 2011 książę William poślubi tutaj Kate Middleton.

Westminster Abbey jest jednym z najpiękniejszych budynków w Londynie. Zachwyca swoją architekturą, różnorodnością stylów, począwszy od francuskiego gotyku nawy do finezyjnej kaplicy Henryka VII.

Według legend pierwsza świątynia powstała w roku 616 na miejscu, które nazywano wówczas Thorney Island. Datę powstania pierwszego klasztoru należy jednak przenieść w okolice roku 800. Prawie 250 lat później Edward Wyznawca, który z powodów politycznych nie mógł dotrzymać ślubów udania się na pielgrzymkę do Rzymu, w zamian za zwolnienie z tych ślubów, zgodnie z sugestią papieża, miał przebudować opactwo. Przebudowa miała miejsce w latach 1045-1050 (w stylu romańskim), a nowe opactwo konsekrowano 28 grudnia 1065 (na tydzień przed śmiercią króla, który został tam pochowany).

W roku 1220 Henryk III dobudował Lady Chapel, a 25 lat później rozpoczął gruntowną przebudowę całego opactwa w kształcie, który zachował się do dziś. Następna poważna przebudowa miała miejsce za Henryka VII w wieku XVI w stylu gotyku angielskiego.

W roku 1534 Henryk VIII przejął opactwo w czasie swojej walki z Kościołem katolickim, a w roku 1540 zlikwidował opactwo benedyktyńskie. Maria I Tudor wskrzesiła opactwo na kilka lat, ale potem Elżbieta I ponownie je zlikwidowała. Dwie zachodnie wieże, w stylu neogotyckim, dzieło Nicholasa Hawksmoora, ucznia Wrena, dobudowano dopiero w roku 1745. Dalsza przebudowa i renowacja miała miejsce w XIX wieku.

Źródło: Wikipedia