Zaloguj | Rejestracja

Formy czasownika w języku angielskim

Angielski czasownik potrafi zmieniać formę w zależności od tego, w jakiej roli występuje w zdaniu. Może przybrać postać bezokolicznika, pojawić się z to, kończyć się na -ing albo funkcjonować jako forma osobowa lub nieosobowa. Każda z tych wersji pełni określoną funkcję i pojawia się w konkretnych konstrukcjach. Wszystko wyjaśniamy w poniższych zakładkach.

Bezokolicznik

Infinitive

Bezokolicznik to podstawowa forma czasownika. Jest to forma, którą znajdziemy jako hasło w słowniku (bare infinitive), np. go, eat, sleep.

Bezokolicznik z to

to-infinitive

To, co po angielsku nazywa się to-infinitive, to nic innego jak bare infinitive, do którego z przodu dodamy to, np. to go, to eat, to sleep.

Forma -ing czasownika

-ing form of the verb

Forma ciągła czasownika to bezokolicznik, do którego dodano końcówkę -ing. Taka forma może być rzeczownikiem lub imiesłowem.

Forma osobowa i nieosobowa

Finite and non-finite verb forms

Czasownik może w zdaniu pojawić się w formie odmienionej przez osoby i czas lub w formie nieodmienionej, czyli nieosobowej.

Odmiana nieregularna czasownika

Irregular Verbs

Form czasowników nieregularnych trzeba nauczyć się na pamięć, przeczytaj jak się do tego zabrać i skorzystaj z naszych list odmian wraz z przykładami.

Verb patterns — co to jest?

Verb patterns

Verb pattern to struktura, w której czasownik jest używany w zdaniu. Określa, jaka forma czasownika ma być użyta po innym czasowniku.

Ocena artykułu:

4.4 na 5

15 głosów

Jak oceniasz nasz artykuł?

Zostaw komentarz:

Zaloguj się aby dodać komentarz. Nie masz konta? Zarejestruj się.