Formy rozliczania

Działalność tłumaczeniowa jest zaliczana do wolnych zawodów, regulowanych jedynie w wąskim zakresie Ustawą o zawodzie tłumacza przysięgłego. Charakterystyczne cechy usług tłumaczeniowych to wymierność i policzalność. Przekładają się one bezpośrednio na niżej podane formy współpracy tłumaczy z klientami.

• Działalność gospodarcza - najczęstszy sposób świadczenia usług przez tłumaczy. Prowadzenie działalności wiąże się z koniecznością płacenia składek na ubezpieczenie społeczne (ZUS) oraz podatków: dochodowego i VAT. Jednocześnie pozwala to funkcjonować tłumaczowi na rynku jako firmie, co wiąże się z możliwością wystawiania faktur VAT i większego zakresu rozliczania kosztów.


• Umowa o dzieło - stosowana powszechnie na polskim rynku, pozwala świadczyć usługi w zakresie tłumaczeń osobom nieprowadzącym działalności gospodarczej. Umowa o dzieło w większości przypadków pozwala na zastosowanie 50% kosztów uzyskania przychodu.


• Umowa o pracę - rzadko spotykana forma, stosowana praktycznie wyłącznie w wypadku tłumaczy wewnętrznych w działach firm. Na umowę o pracę zatrudniani są także redaktorzy i weryfikatorzy w biurach tłumaczeń.


• Umowa wydawnicza - zawierana w wypadku przekładu książek. Dobrze skonstruowana umowa, chroniąca obie strony, powinna określać zakres, termin, stawkę oraz warunki przyjęcia wykonanego tłumaczenia. Wydawnictwa stosują często zapisy o karach umownych za niedotrzymanie warunków oraz klauzulę o przekazaniu praw autorskich wydawnictwu przez tłumacza. Umowa wydawnicza pozwala na zastosowanie 50% kosztów uzyskania przychodu.