Present Continuous

Present Continuous to jeden z pierwszych czasów, jakie poznajemy zaczynając naukę angielskiego. Czas ten najczęściej opisuje czynność, która jest wykonywana w chwili, gdy o niej mówimy.

Lista zagadnień:

• budowa Present Continuous
• forma -ing czasownika
• tworzenie pytań w Present Continuous
• tworzenie przeczeń
• kiedy używać Present Continuous
• Present Continuous przy wyrażaniu przyszłości
• czasowniki wyrażające stan
• ćwiczenia online z czasu Present Continuous

budowa czasu Present Continuous

Czas Present Continuous składa się z następujących elementów:

Odmiana to be jest prosta — podajemy ją niżej, opisujemy także, jak utworzyć czasownik z końcówką -ing.

Rozpiszmy przykłady na poszczególne osoby:

Oto przykłady:

Najpierw mamy osobę, która wykonuje czynność: Tom; następnie dajemy odpowiednią dla tej osoby formę czasownika być, czyli is. Do czasownika głównego pisać, czyliwrite, dokładamy końcówkę -ing i na końcu wstawiamy dopełnienie — w tym wypadku słowo list, czyli a letter. Pierwsze zdanie w Present Continuous gotowe!

Przypominamy jeszcze formy czasownika to be dla wszystkich osób:

forma -ing czasownika

Każdy czas continuous będzie wymagał użycia czasownika w formie gerund (-ing). Tworzenie właściwej formy czasownika głównego jest bardzo proste, zasadą jest, że do podstawowej formy dodajemy końcówkę -ing, oto kilka przykładów:

Zwróćmy uwagę, że niektóre czasowniki po dodaniu końcówki wyglądają nieco inaczej. Zapamiętajmy zasady pisowni czasowników z końcówką -ing:

• W czasownikach zakończone na -e, gdy dodamy -ing, -e znika:

  -e	»	-ing
  playmake	»	playmaking
  playtake	»	playtaking
  playhave	»	having
  playwrite	»	playwriting
  playdance	»	playdancing

• W czasownikach jednosylabowych, gdzie na końcu jest spółgłoska + samogłoska + spółgłoska, podwajamy ostatnią spółgłoskę *, przy czym podwajanie nie dotyczy spółgłosek w i x.

  playswim	»	playswimming
  playrun	»	playrunning
  playsit	»	playsitting
  playstop	»	stopping
  playget	»	getting

• w czasownikach dwusylabowych, gdzie na końcu jest spółgłoska + samogłoska + spółgłoska, a akcent pada na drugą sylabę, podwajamy ostatnią spółgłoskę
  
  ** Dla porównania: czasownik happen też ma dwie sylaby, a na końcu spółgłoskę + samogłoskę + spółgłoskę (p + e + n ), ale ponieważ akcentujemy w nim pierwszą sylabę, nie podwoimy ostatniej spółgłoski przed dodaniem końcówki -ing. W tym przypadku otrzymujemy formę happening.

  playrefer	»	playreferring
  playbegin	»	playbeginning
  playforget	»	forgetting

• czasowniki kończące się na -ie zmieniają pisownię z -ie na -y:

  playdie	»	playdying
  playlie	»	lying
  playtie	»	tying

Po takiej dawce wiedzy tworzenie zdań w Present Continuous nie powinno sprawiać nam żadnej trudności.

Oto więcej przykładów zdań w tym czasie:

Jeśli budowa zdań jest już jasna w kolejnych zakładkach opowiemy jak tworzyć pytania i przeczenia w tym czasie oraz kiedy używać czasu Present Continuous. Oczywiście zapraszamy także do przetestowania swojej wiedzy w naszych ćwiczeniach online.