Verb patterns — co to jest?

Verb patterns, czyli po polsku wzory czasownikowe, odnoszą się do struktury, w której czasownik jest używany w zdaniu, zwłaszcza w kontekście tego, jakie inne elementy zdania mogą po nim następować.

Tak naprawdę wszystko w obrębie zdania rozgrywa się właśnie wokół nich. Dzięki wprawnie dobranym elementom, które należy wstawić po danym czasowniku, nasza wypowiedź nabiera naturalności i płynności, natomiast błędne formy powodują nie tylko zgrzyty stylistyczne, ale często nawet zakłócenie komunikacji.

Są różne wzory, w których czasownik może być używany, na przykład:

• czasownik + to-infinitive:

• czasownik + -ing form:
   

  I like listening to classical music.

  Lubię słuchać muzyki klasycznej.

• czasownik + dopełnienie + to-infinitive:

• czasownik + dopełnienie + -ing form:

  I heard them quarrelling.

  Słyszałem, jak się kłócili.

Chodzi w tym o to, że czasowniki „preferują” określone struktury, na przykład czasownik enjoy jest używany z formą -ing, podczas gdy po czasowniku want trzeba użyć to-infinitive.

verb patterns w różnych czasach

Verb patterns są stałą strukturą, która nie zmienia się, niezależnie od konstrukcji gramatycznej, w której jej użyto. Zmianom ulega tylko pierwszy czasownik we „wzorze”.

Spójrzcie na użyty w jednym z przykładów powyżej wzór czasownikowy, w którym tym razem kolorem wyróżniliśmy formę czasownika, narzuconą przez pierwszy czasownik, czyli  forma to do jest narzucona przez czasownik want, który właśnie wymaga użycia to-infinitive:

Jeśli wstawimy ten wzór do jakiejkolwiek konstrukcji gramatycznej, odmienimy tylko pierwszy czasownik, czyli want, a cały „ogon” czyli to marry a millionaire pozostanie niezmienny, bo taki jest wzór narzucony przez ten czasownik:

Im sprawniej posługujemy się wzorami czasownikowymi, tym chętniej, pewniej i z większym sukcesem podejmujemy próby układania dłuższych zdań, warto więc zapamiętać najbardziej popularne wzory, które przedstawiamy w kolejnych zakładkach.