Strona bierna w języku angielskim

Znajomość strony biernej jest rzeczą bardzo przydatną. Na przykład w polityce. Rzecznicy rządowi i sami politycy (w każdym kraju) uwielbiają posługiwać się stroną bierną. Przecież to od razu poważniej (i bezpieczniej dla mówiącego...) wygląda, jeśli się zagrzmi:

niż poinformuje wprost:

Tworzenie strony biernej jest stosunkowo proste. Polega ono na zamianie miejscami podmiotu z dopełnieniem. W normalnym zdaniu podmiot wykonuje jakąś czynność i nacisk jest kładziony na sprawcę czynności, w zdaniu w stronie biernej ważniejszy jest efekt niż sprawca (zwłaszcza, gdy jest on na przykład nieznany, lub, jak wyżej, niekoniecznie chce się ujawnić). Spójrzmy na kolejne przykłady:

No, rzeczywiście, ktoś musiał tym samochodem odjechać, sam tego nie zrobił, ale w tym momencie bardziej interesuje nas fakt braku samochodu niż złodziej. Dlatego zdenerwowany posiadacz samochodu krzyknie raczej:

nawet nie dodając, że 'przez kogoś' bo wiadomo, że jakiś 'ktoś' to zrobił.

Po ustaleniu podmiotu w takim nowym zdaniu trzeba dobrać mu jeszcze odpowiednie orzeczenie. Strona bierna występuje w każdym z czasów angielskich i trzeba pilnować, żeby elementy konstrukcyjne każdego z nich nigdzie się nie pogubiły. Orzeczenie będzie się za każdym razem składało z czasownika to be i past participle (tzw. trzeciej formy) czasownika właściwego.

Np. w zdaniach w czasie Present Continuous poniżej, podmiotem w stronie biernej (zdanie b) staje się a new school, czyli dopełnienie ze zdania a). Jak widać w ramce, orzeczenie w zdaniu b) składa się z czasownika be użytego w takiej samej formie, jak czasownik główny ze zdania a), oraz czasownika głównego, który przyjmuje III formę - built.

Prześledźmy w kolejnych zakładkach - we wszystkich czasach - zdania w stronie czynnej i ich odpowiedniki w stronie biernej.