Rzeczowniki policzalne i niepoliczalne w języku angielskim

Angielskie rzeczowniki dzielą się na policzalne (countable) i niepoliczalne (uncountable).

rzeczowniki policzalne

Do rzeczowników policzalnych zaliczymy takie, które można wyszczególnić jako pojedyncze przedmioty w większej ilości i je policzyć, np.

Każdą z tych rzeczy można bez problemu wziąć do ręki lub ułożyć w rządku.

rzeczowniki niepoliczalne

Rzeczowniki niepoliczalne są nieco bardziej skomplikowane, chociaż w sumie bardzo logiczne. Zaliczamy do nich te wszystkie przedmioty lub pojęcia, których nie da się zmierzyć bez pomocy innych przedmiotów. Brzmi trochę pokrętnie, prawda? A wystarczy wyobrazić sobie... wodę. Nie da się jej wziąć bezpośrednio do ręki, licząc na dodatek, że się gdzieś ją doniesie. Żeby to zrobić potrzebujemy na przykład szklanki lub butelki, która posłuży jako pojemnik lub miarka ilości. Do rzeczowników niepoliczalnych zaliczymy więc:

rzeczy, które trzeba odmierzać łyżeczką, pakować w torebki, słoiki lub tubki:

i oczywiście rzeczowniki abstrakcyjne takie jak:

Jedną z zasad angielskiego gentlemana jest, że o pieniądzach się nie rozmawia, nie wspominając o ich liczeniu... Zapewne dlatego rzeczownik

znalazł się w grupie rzeczowników niepoliczalnych w języku angielskim.

Decyzja, czy dany rzeczownik należy do grupy policzalnych, czy też niepoliczalnych, pociąga za sobą szereg kolejnych wyborów, których należy dokonać.

1. Tylko przy rzeczownikach policzalnych wystąpią rodzajniki a/an
2. W zależności od tego, czy rzeczownik jest policzalny, czy też nie, zadać musimy różne pytania o ten rzeczownik
3. Różne słówka będą nam określały ilości rzeczowników policzalnych i niepoliczalnych.

pytania i odpowiedzi

O rzeczowniki policzalne pytamy się:

O rzeczowniki niepoliczalne pytamy się:

Odpowiedzi na takie pytania, też niestety muszą się różnić, a ponieważ może ich być całkiem pokaźna lista - trochę, niewiele, dużo, niedużo, sporo, kilka, mało, wystarczająco, itp. dlatego warto uporządkować je w tabelce:

* Uwaga: much pojawi się w twierdzeniu razem z too, w znaczeniu za dużo, np.

Najlepiej różnicę pomiędzy nimi widać będzie w przykładach:

Jak widać z powyższych zdań, gdzie aż roi się od pytań o pieniądze, autor na pewno nie był Anglikiem. ;-)