Can, could, be able to, be allowed to – umiejętność i pozwolenie

Poświęciliśmy już sporo uwagi czasownikom can i could, ale ucząc się ich zastosowania, nie sposób pominąć wyrażeń be able to i be allowed to, mimo że nie mamy w tym przypadku do czynienia z czasownikami modalnymi.

Wyobraźmy sobie, że chcielibyśmy powiedzieć takie zdanie:

Chciałbym pojechać nad morze.

Na pewno wiecie, że po angielsku wyglądałoby to tak:

I'd like to go to the seaside.

Proste, prawda? A jeśli zamiast czasownika pojechać, chcielibyśmy użyć czasownika umieć?

Chciałbym umieć jeździć na nartach.

Czy w tej sytuacji również moglibyśmy zastosować wzór z naszego przykładu o wyjeździe nad morze? Sprawdźmy:

I'd like to can ski.

Nie, nie, nie! Od razu skreślamy tę wersję, żeby nikomu się nie utrwaliła błędna forma. A dlaczego jest błędna? Musimy tu odwołać się do zasad, które dotyczą użycia czasowników modalnych (pisaliśmy już o nich we wstępie do tego działu). Przypomnijmy pokrótce te zasady.

  • Czasowniki modalne nie występują jako to-infinitive.

Jak zatem wybrnąć z sytuacji, kiedy chcemy uzyć czasownika umieć, a wybrana struktura wymaga formy to-infinitive? Stosuje się wtedy jakieś zabiegi, np. czasownik can wymienia się na be able to.

can » be able to

Nasz przykład będzie miał więc taki angielski odpowiednik:

I'd like to be able to ski.
  • Czasowniki modalne nie występują jeden obok drugiego oraz nie pojawiają się obok operatorów.

A zatem znowu — tam, gdzie ze względu na znaczenie byłoby to konieczne, trzeba zastosować jakiś wybieg. Z pomocą kolejny raz przychodzi be able to:

We should be able to complete the project by tomorrow.
We should can complete the project by tomorrow.
Powinniśmy móc skończyć projekt do jutra.
She must be able to do such a simple thing!
She must can do such a simple thing!
Na pewno potrafi zrobić coś tak prostego!
I won't be able to help you, I'm sorry.
I won't can help you, I'm sorry.
Nie będę mógł ci pomóc, przepraszam.
  • Czasowniki modalne nie tworzą formy z końcówką -ed/-d (w związku z tym również przeczenia i pytania z operatorami nie wchodzą w grę).

Jak zatem rozwiązać kwestię czasownika móc, umieć w czasach, które wymagają użycia tzw. drugiej lub trzeciej formy czasownika? Po pierwsze, w niektórych kontekstach sprawdza się czasownik could. Koniecznie przeczytajcie, co o nim napisaliśmy w odrębnej zakładce. Tutaj tylko pokrótce przypomnimy, że:

Could można wykorzystać np. do mówienia o umiejętności w czasie przeszłym:

He could play the guitar at the age of six. Jako sześciolatek umiał grać na gitarze.

Inne zastosowanie czasownika could dla przeszłości to mówienie o potencjalnych możliwościach:

Why didn't you say you were in trouble? I could have helped you. Dlaczego nie powiedziałeś, że masz kłopoty? Mogłam ci pomóc.

Czasownika could używamy też, gdy określamy stopień prawdopodobieństwa jakiegoś minionego zdarzenia, np:

He could have missed the train. Być może spóźnił się na pociąg.

A co z innymi sytuacjami, w których could też nam nie pomoże? Wtedy przyda się... be able to. Tak, znowu! Spójrzcie na przykłady:

I won't have been able to look through your documents until I have finished this project. Nie będę mógł (= nie będę w stanie) przejrzeć twoich dokumentów, dopóki nie skończę tego projektu. (future perfect)
We haven't been able to contact her since June. Nie możemy się z nią skontaktować od czerwca. (present perfect)

could czy be able to

Wyrażeniebe able to może oczywiście wystąpić w formie czasu przeszłego, czyli:

was able to
were able to

Nasuwa się tu pytanie, czym się to różni od czasownika could, którego — jak pisaliśmy wyżej — również używamy do mówienia o przeszłości?

Cieszymy się, że zachowujecie czujność i już spieszymy z wyjaśnieniem. Formę was/were able to wybieramy w sytuacjach, gdy chcemy podkreślić, że jakaś czynność została wykonana, czyli byliśmy w stanie i zdołaliśmy coś zrobić, np:

After several failed attempts, I was finally able to ask him a few questions. Po kilku nieudanych próbach, w końcu zdołałem zadać mu kilka pytań.
After a few hours of negotiations, we were able to get a favourable offer. Po kilu godzinach negocjacji, udało nam się dostać korzystną ofertę.

W tych przykładach równoważne znaczeniowo byłyby czasowniki manage (to do something), succeed (in doing something), ale nie could, ponieważ could stosujemy, gdy mowa jest o ogólnej umiejętności.

Natomiast w formie przeczącej możliwe jest użycie zarówno wasn't/weren't able to, jak i couldn't:

Despite long negotiations, we weren't able to get a favourable offer. Mimo długich negocjacji, nie udało nam się dostać korzystnej oferty.
Despite long negotiations, we couldn't get a favourable offer.
Although I tried really hard, I wasn't able to convince her. Mimo, że bardzo się starałem, nie zdołałem jej przekonać.
Although I tried really hard, I couldn't convince her.

allowed to

Pozostaje do omówienia inny odpowiednik can, czyli bierna forma czasownika allow.

allow pozwolić

Czasownik allow w stronie biernej:

be allowed to

Wiemy, że czasownik can oznacza także móc w sensie pozwolenia, a zatem wszędzie tam, gdzie chcemy wyrazić taki kontekst, można skorzystać z wyrażenia be allowed to, które umożliwia mówienie o pozwoleniu (lub jego braku, w przypadku formy przeczącej) także w innych czasach.

We're not allowed to eat in class. Nie wolno nam jeść podczas lekcji.
I'm allowed to go for a short walk once a day. Mogę wyjść na krótki spacer raz dziennie.
Were you allowed to use dictionaries during the exam? Mogliście korzystać ze słowników podczas egzaminu?
Will we be allowed to throw parties? Będziemy mogli urządzać imprezy?
I've always been allowed to stay out till late. Zawsze było mi wolno zostawać poza domem do późna.

Uff... I to by było na tyle. A jak coś nam się przypomni, to dopiszemy. Obserwujcie zatem stronę i poszczególne zakładki.

Jak oceniasz nasz artykuł?
Postaw nam wirtualną kawę