Czasownik modalny must – obowiązek i konieczność

Teraz zajmiemy się bardzo często używanym czasownikiem modalnym must. W większości przypadków wyraża on konieczność zrobienia czegoś. Ze względu na zbieżność tlumaczenia, czasownik modalny must dobrze jest przedstawić w zestawieniu z czasownikiem have to. Oba te czasowniki znaczą musieć, ale używamy ich w różnych kontekstach.

must i have to dla wyrażenia konieczności

Zwróćcie uwagę na opis, który wyjaśnia podstawowe rozróżnienie między must i have to:

must musieć
(Używamy, aby wyrazić, że czujemy się
zobowiązani do spełnienia ważnego obowiązku.)
have to musieć (Również odnosi się do potrzeby spełniania ważnego obowiązku.
Różnica polega na tym, że w przypadku have to nie my czujemy
taką wewnętrzną potrzebę, ale mamy narzucony obowiązek.)

Porównajmy przykłady:

I must tidy my room. Muszę posprzątać pokój.

(Sam/a zdecydowałem/-am się posprzątać pokój, np. ponieważ zaczęła mnie już denerwować sterta śmieci.)
I have to do my homework. Muszę odrobić zadanie domowe.

(Mamy do czynienia z obowiązkiem narzuconym przez nauczyciela/-kę i wcale nie musimy mieć silnej potrzeby, żeby zadanie domowe wykonać. Ale mus to mus.)

To podstawowe rozróżnienie dotyczy głównie 1. os. liczby pojedynczej — w kolejnych przykładach zwrócimy uwagę na inne kruczki.

Spójrzmy na więcej przykładów z must i have to w zdaniach twierdzących, a potem omówimy przeczenia i pytania.

must i have to — zdania twierdzące

W tym miejscu skupimy się na formie, ale rozwiniemy też nieco wiadomości na temat kontekstu, w którym używamy must i have to.

Jeśli chodzi o formę, to po czasowniku must wstawimy oczywiście bezokolicznik:

I must check something Muszę coś sprawdzić.

Czasownik have to również wymaga bezokolicznika, nie można jednak pominąć to:

We have to send them an offer. Musimy przesłać im ofertę.

Must używamy w tej samej formie dla każdej osoby, np:

I must go. Muszę iść.
She must wash the dishes. Ona musi pozmywać naczynia.
They must mow the lawn. Oni muszą skosić trawnik.

Natomiast czasownik have to odmienia się przez osoby. W czasie terażniejszym dla 3. osoby liczy pojedynczej przybiera formę has to:

I, you, we, they » have to
she, he, it » has to

Spójrzcie na przykłady:

I have to study. Muszę się uczyć.
She has to change clothes. Ona musi się przebrać.
They have to cancel their order. Oni muszą odwołać zamówienie.

Warto wspomnieć, że have to w potocznym użyciu przybiera formę have/has got to. Poświęcimy jej trochę miejsca w dalszej części, na razie sygnalizujemy jej obecność poprzez dwa przykłady:

We've got to go. Musimy iść.
She's got to change her behaviour. Ona musi zmienić swoje zachowanie.

Spójrzcie na więcej przykładów z must i have to w zdaniach twierdzących.

Zwracamy uwagę na kontekst, który decyduje o użyciu must:

Passengers must produce a valid ticket. Pasażerowie muszą okazać ważny bilet. (Informacja na dokumentach lub ogłoszeniach w przestrzeni publicznej.)
I must get up before six tomorrow. Muszę jutro wstać przed szóstą. (Osobiście uważam, że powinienem — wewnętrzny nakaz.)
We must take the 8.30 train. Musimy pojechać tym pociągiem o 8.30. (Wszystko wskazuje na to, że jest to lepszy wybór.)
You must read this book. Musisz przeczytać tę książkę. (Mocna rekomendacja.)

A teraz podobne przykłady z have to z wyjaśnieniem kontekstu:

I have to be there as soon as possible. Muszę tam być jak najszybciej. (Zewnętrznie narzucona konieczność.)
We have to take the 8.30 train. Musimy pojechać tym pociągiem o 8.30. (Nie mamy wyboru, jest to nieuniknione, bo np. jest jedyną opcją.)
You have to read this book. Musisz przeczytać tę książkę. (Wymóg odgórny — książka jest np. lekturą obowiązkową w szkole.)
I have to get up before six every morning. Codziennie muszę wstawać przed szóstą. (Narzucona odgórnie rutyna.)

kiedy użyć must a kiedy have to

Ponadto, trzeba pamiętać, że must dla wyrażenia konieczności ma tylko formę czasu teraźniejszego, więc w wielu sytuacjach, gdzie teoretycznie można by użyć must, trzeba skorzystać z have to, który daje więcej możliwości pod względem gramatycznym.

Czasownika must nie możemy użyć bezpośrednio po innym czasowniku modalnym ani w formie z końcówką -ing.

W takich sytuacjach, pozostaje nam czasownik have to, który ma formy nieregularne:

bezokolicznik past simple past participle
have to had to had to

Jak to wygląda w zdaniach? Spójrzcie na kilka przykładów:

I may have to cancel the ticket.
I may must cancel the ticket.
Być może będę musiała anulować bilet.
We have had to change our plans.
We have must change our plans.
Musieliśmy zmienić plany.
You would have to book a table.
You would must book a table.
Musiałabyś zarezerwować stolik.
I hate having to get up so early.
I hate musting to get up so early.
Nie znoszę tego, że muszę wstawać tak wcześnie.
You will have to change trains.
You will must change trains.
Będziesz musiał się przesiąść.

W powyższych przykładach oczywiście nie musimy się zastanawiać, czy konieczność jest narzucona czy też wypływa z wewnętrznych pobudek. Forma jest jedna i tyle.

must w czasie przeszłym

Zgodnie z powyższym, również dla wyrażenia konieczności w czasie przeszłym nie użyjemy must, ale przeszłej formy czasownika have to, czyli had to.

I had to get up at six yesterday. Musiałem wczoraj wstać o szóstej.
We had to take a taxi. Musieliśmy wziąć taksówkę.
She had to move out. Musiała się wyprowadzić.

Do tworzenia pytań i przeczeń użyjemy operatora did, tak samo jak w przypadku zwykłych czasowników. Przykłady zobaczycie w dalszej części.

tworzenie pytań z must i have to

W pytaniach stosujemy inwersję z czasownikiem must, ale raczej tylko w sytuacjach, gdy chcemy podkreślić naszą irytację czyimś zachowaniem, np:

Must you always be so rude? Czy ty zawsze musisz być taki nieuprzejmy?
Must you always ask those irritating questions? Czy ty zawsze musisz zadawać te irytujące pytania?
Must you really be so harsh on him? Czy ty naprawdę musisz być dla niego taki surowy?

W pytaniach z have to użyjemy oczywiście operatora, odpowiedniego dla czasu, w którym się wypowiadamy.

W czasie Simple Present będzie to operator do/does:

Do I really have to do this? Czy naprawdę muszę to zrobić?
How much does he have to pay? Ile on musi zapłacić?
What time do we have to be there? O której godzinie musimy tam być?

W czasie Simple Past operatorem będzie did:

How much did you have to pay him? Ile musiałeś mu zapłacić?
What time did she have to leave? O której godzinie musiała wyjść?
Did they have to rent a car? Musieli wynająć samochód?

W pozostałych czasach również w pytaniach głównym czasownikiem będzie have to, w formie odpowiedniej dla danego czasu czy struktury gramatycznej, np:

What time will you have to give it back? O której godzinie będziesz musiał to oddać? (simple future)
How long have you had to take these pills? Od jak dawna musisz brać te tabletki? (present perfect)
What would I have to do? Co musiałbym zrobić? (first conditional)

budowa przeczeń — mustn't czy don't have to

W tym miejscu trzeba zwrócić uwagę na bardzo ważną rzecz, a mianowicie to, że można utworzyć formę przeczącą mustn't, jednak wtedy zmienia się znaczenie czasownika — mustn't znaczy nie wolno, a więc zamiast wyrażać brak konieczności, oznacza zakaz:

You mustn't park here. Nie wolno tutaj parkować.
She mustn't leave home. Nie wolno jej wychodzić z domu.
We mustn't use dictionaries during exams. Nie wolno nam korzystać ze słowników podczas egzaminów.

Jak w takim razie wyrazić brak konieczności, czyli przeczenie od must? Znowu skorzystamy tutaj z czasownika have to, który do przeczenia potrzebuje operatora — w czasie teraźniejszym do lub does w formie przeczącej, czyli don't i doesn't.

You don't have to take an umbrella. Nie musisz brać parasolki.
I don't have to do any homework for tomorrow. Nie muszę na jutro odrabiać pracy domowej.
Mrs Brown doesn't have to pay rent this month. Pani Brown nie musi płacić czynszu w tym miesiącu.

W innych czasach stosujemy have to oraz operatory wymagane dla danej struktury gramatycznej, np:

We didn't have to pay for anything. Nie musieliśmy za nic płacić. (simple past)
She hasn't had to do any homework since the beginning of the year. Od początku roku nie musiała jeszcze odrabiać żadnej pracy domowej. (present perfect)
You wouldn't have had to cancel your flight. Nie musiałbyś wtedy odwoływać lotu. (third conditional)

have got to dla wyrażenia konieczności

Wspomnieliśmy wyżej o potocznej wersji have to, czyli have got to (w 3. osobie liczby pojedynczej oczywiście has got to).

Spójrzcie teraz na przykłady użycia have go to w zdaniach twierdzących, pytaniach i przeczeniach. Zwróćcie uwagę, że nie używamy w tym przypadku dodatkowego operatora:

You've got to send out these invitations. Musisz porozsyłać te zaproszenia.
I've got to get up before six every morning. Codziennie muszę wstawać przed szóstą.
She's got to write a report. Musi napisać raport.

A teraz kilka przykładów w pytanich:

Why have you got to get up so early? Dlaczego musisz wstawać tak wcześnie?
Have I got to send these forms by tomorrow? Czy muszę wysłać te formularze do jutra?
Has he got to have a visa? Czy musi mieć wizę?

I kilka przeczeń:

We haven't got to decide today. Nie musimy decydować dzisiaj.
I haven't got to be in the office tomorrow. Nie muszę być jutro w biurze.
She hasn't got to wear a uniform. Ona nie musi nosić mundurka.

must dla wyrażenia prawdopodobieństwa

Poza najbardziej znanym zastosowaniem czasownika must, czyli do wyrażania konieczności czy obowiązku, must służy także do wyrażenia wysokiego stopnia prawdopodobieństwa, zarówno w odniesieniu do czasu teraźniejszego jak przeszłego.

W czasie teraźniejszym wygląda to tak:

The keys must be somewhere here. Te klucze muszą gdzieś tutaj być. (Na pewno gdzieś tu są, jestem tego pewien.)
Did you have a late night again? Man, you must be exhausted! Znów zarwałeś noc? Człowieku, musisz być wyczerpany! (Na pewno jesteś wyczerpany, bo wszystko na to wskazuje.)
She's not answering the door. She must be sleeping. Nie otwiera drzwi. Pewnie śpi.
It must take at least an hour to get there by bike. Dotarcie tam rowerem zabiera na pewno co najmniej godzinę.

Jak widzicie, po must użyjemy bezokolicznika w wersji teraźniejszej, w formie prostej (np. take) lub ciągłej (be sleeping).

W odniesieniu do przeszłości użyjemy must + perfect infinitive. Bezokolicznik ma wtedy formę have taken lub have been sleeping.

She must have taken a taxi. Pewnie pojechała taksówką.
He didn't answer the door. He must have been sleeping. Nie zareagował na dzwonek do drzwi. Na pewno spał.
You worked ten hours without break? You must have been exhausted. Pracowałeś 10 godzin bez przerw? Musiałeś być wyczerpany.

Poruszyliśmy tu wiele ważnych kwestii. Jeśli nie wszystko od razu jest jasne, zachęcamy do kilkukrotnego przeczytania i analizy przykładów.

Jak oceniasz nasz artykuł?
Postaw nam wirtualną kawę