Czasowniki modalne may i might – możliwość i przypuszczenie

Kolejne czasowniki modalne, którym trzeba się przyjrzeć, to may i might.

Najczęściej czasowniki te tłumaczymy w zdaniu mniej więcej tak:

Trzeba wspomnieć, że wobec may i might stosujemy takie same zasady przy budowie zdania, jak w przypadku innych czasowników modalnych, tzn. czasownik, którego użyjemy bezpośrednio po „modalu“ musi być bezokolicznikiem, w dodatku „gołym“ (bare infinitive).

Na marginesie przypominamy, że bezokolicznik (infinitive) w języku angielskim może mieć różne formy. Zerknijcie na tabelę z wszystkimi możliwymi formami „gołego bezokolicznika” od czasownika tell:

budowa zdania z may i might

Przyjrzyjmy się zatem budowie zdania z czasownikami may i might. Zauważcie, że po czasowniku modalnych zawsze jest któryś z bezokoliczników wymienionych w zaprezentowanej wyżej tabeli.

Jak więc przetłumaczymy na język angielski poniższe zdanie?

Zgodnie z przytoczoną wyżej zasadą, nie możemy przetłumaczyć go tak:

Poprawną formą będzie zatem:

Zobaczmy inne przykłady tego typu:

Więcej o have to, be able to i be allowed przeczytacie w innych miejscach serwisu.

przeczenie z may i might

Forma przecząca zdania powstaje przez dodanie not bezpośrednio po may/might. Form skróconych używa się raczej rzadko.

pytania z may i might

Pytania z may i might oczywiście tworzymy przez inwersję:

Skoro podstawowe zasady formalne są mniej więcej omówione, możemy przejść do zastosowania, czyli sytuacji, w których używamy czasowników may i might.

zastosowanie may i might

1. Głównie czasowniki te odnoszą się do proszenia o pozwolenie oraz do udzielania pozwolenia, odmowy oraz zakazu:

   May I use the phone?	Czy mogę skorzystać z telefonu? (Bardziej formalne od Can I...?)
   You may leave now.	Możecie już wyjść. (Udzielam wam pozwolenia.)
   You friend may stay with us as long as she wants.	Twoja koleżanka może się u nas zatrzymać tak długo, jak chce. (Pozwalamy jej.)
   Might we borrow your beach umbrella?	Czy moglibyśmy pożyczyć wasz parasol plażowy?
   You may not play loud music after ten p.m.	Nie możecie puszczać głośnej muzyki po 22. (Nie pozwalam wam na to.)

   Prośby o pozwolenie z czasownikiem may są bardziej formalne i uprzejme od takich samych zdań z czasownikiem can lub could, a użycie might (rzadsze i najbardziej uprzejme) powoduje, że prośba staje się bardziej nieśmiała. Might sugeruje, że osoba pytająca nie ma pewności co do uzyskania przychylnej odpowiedzi.

   Na pytanie May I/ Might I...? odpowiemy twierdząco:

   Of course you can.

   Of course you may.

   A odpowiedź przecząca? Spójrzcie:

   I'd rather you didn't.

   I'm afraid not.

   Lub bardziej stanowczo:

   No, you can't.

   No, you may not.

   Certainly not.

   Pamiętajcie, że zbycie kogoś krótkim i zdecydowanym zwrotem będzie dość obcesowe. Jeśli chcemy, aby odmowa zabrzmiała uprzejmie, dodajmy jej powód, np. na pytanie:

   Might we borrow your beach umbrella?

   Czy moglibyśmy pożyczyć wasz parasol plażowy?

   odpowiemy:

   I'm afraid not. We're going to need it today.

   Niestety nie. Będzie nam dziś potrzebny.

2. May/Might przyda się też dla złagodzenia niedyskretnego pytania, np:

   How much do you earn if I may/might ask?	Ile zarabiasz, jeśli mogę zapytać?
   How did your husband die if I may/might ask?	Jak zmarł pani mąż, jeśli mogę zapytać?
   Are you pregnant if I may/might ask?	Jest pani w ciąży, jeśli mogę zapytać?

3. Czasowniki may i might służą także do wyrażania stopnia pewności co do możliwości zaistnienia jakiejś sytuacji czy stanu. Do hipotez na temat teraźniejszości lub przyszłości po czasowniku modalnym użyjemy present infinitive:

   Jessica may be tired.	Jessica może być zmęczona. (= Jessica być może jest/będzie zmęczona.)
   He might still be in this room.	On może być ciągle jeszcze w tym pokoju. (Istnieje małe prawdopodobieństwo, że nadal tam jest.)
   It may rain tomorrow.	Być może jutro będzie padać.
   I might have some time tomorrow to sort out these documents.	Może jutro będę miał trochę czasu, żeby uporządkować te dokumenty.
   There's a guy outside. He may be waiting for you.	Na zewnątrz jest jakiś facet. Może czeka na ciebie.

   Prawdopodobieństwo dotyczące przeszłości wymaga użycia may, might, may not, might not + perfect infinitive. Kilka przykładów:

   Why aren't they here yet? Do you think they may have had an accident?	Dlaczego jeszcze ich tu nie ma? Myślisz, że mogli mieć wypadek?
   She didn't answer the door when we came to visit her this morning. She might have been sleeping.	Nie otworzyła drzwi, kiedy poszliśmy ją rano odwiedzić. Być może spała.
   He may have cheated on her.	Możliwe, że ją zdradził. (Ale jednak prawdopodobieństwo nie jest duże, może rozstali się z innego powodu...)
   She might have become unbearable.	Być może stała się nieznośna.
   They may not have been happy together.	Może nie byli razem szczęśliwi.
   He might not have tried hard enough.	Być może nie starał się wystarczająco.

   Jeśli decydujemy się użyć might, wątpliwość dotycząca zaistnienia jakiejś sytuacji jest nieco wyższa, czyli prawdopodobieństwo spada. Dodatkowo, gdy w mowie mocno akcentujemy may/might, sugeruje to, że naszym zdaniem prawdopodobieństwo jest bardzo małe lub prawie żadne:

   Frank might call tonight.

   Może Frank dziś wieczorem zadzwoni. (Gdy zaakcentujemy might, komunikat, który przekazujemy, brzmi: Myślę, że to nieprawdopodobne.)

   W tym miejscu trzeba nawiązać trochę do formy pytań, bowiem gdy mowa o prawdopodobieństwie, nie zadajemy raczej zwykłego pytania z inwersją, czyli:

   May he be alone?

   Inwersja z may/might ma zastosowanie zazwyczaj tylko w pytaniach o pozwolenie. Jeśli natomiast pytamy o prawdopodobieństwo, częściej stosujemy takie zabiegi:

   Do you think he's alone?	Sądzisz, że jest sam?
   Is it likely that he's alone?	Czy to możliwe/prawdopodobne, że jest sam?
   Is he likely to be alone?	Czy to możliwe/prawdopodobne, że jest sam?

Czasowniki may i might to nie jedyne czasowniki modalne, którymi wyrażamy prawdopodobieństwo. Zachęcamy do zapoznania się z czasownikiem could.