Różne sposoby mówienia tak i nie po angielsku

Czyli nie samym YES i NO człowiek żyje

Naucz się mówić tak i nie... To chyba jakiś żart? Pewnie parskacie teraz śmiechem, bo przecież nawet dziecko wie, że po angielsku mówimy:

Dzieci to akurat częściej wybierają no, prawda?

Jak więc zrobić z tego tekst o ambicjach edukacyjnych, a w dodatku na kilka tysięcy znaków? Zaraz się przekonacie – okazuje się bowiem, że te dwa krótkie wyrazy mają kilka wersji oraz licznych zastępców, dzięki którym możemy przytakiwać, zaprzeczać i odmawiać do woli, bardziej lub mniej dyplomatycznie.

Nie jest źle – już jedna piąta tekstu za nami!

yes i no – podstawowe informacje

Yes to standardowy odpowiednik polskiego tak. Słyszymy go np. w twierdzących krótkich odpowiedziach na pytania ogólne:

Na tym oczywiście nie koniec. Yes! to także okrzyk satysfakcji, towarzyszący sytuacjom, w których czujemy radość, zadowolenie, dumę, np. kiedy drużyna narodowa zdobywa zwycięskiego gola, albo gdy – niczym Indiana Jones – po szeregu przygód docieramy w końcu do jakiegoś pilnie strzeżonego skarbu.

Analogicznie, angielskie no użyte będzie w przeczących krótkich odpowiedziach na pytania ogólne:

Ponadto, często opatrzone wykrzyknikiem no pomaga w wyrażeniu wielu emocji. Wystarczy odpowiednia intonacja i już wiadomo, że czujemy rozczarowanie, przerażenie, złość... Kiedy kierowca z tyłu uderzy nam w bagażnik, nie ma to jak ulżyć sobie siarczystym:

Można też ulżyć sobie czymś bardziej dosadnym, ale przekleństwa to nie temat naszego artykułu.

jak po angielsku powiedzieć tak

Nie przeprowadziliśmy badań statystycznych, ale pokusimy się o stwierdzenie, że jeśli wytężycie słuch, być może częściej niż yes usłyszycie od anglojęzycznych znajomych (ewentualnie od bohaterów seriali, a to przecież prawie znajomi, biorąc pod uwagę, ile czasu się z nimi spędza) jego potoczne odpowiedniki. Można spotkać między innymi takie wersje:

Yes nie jest jedynym sposobem, żeby powiedzieć tak. Spójrzcie na inne, obecne w standardowym języku lub potoczne:

Formalna odpowiedź twierdząca to również:

Zdarza się Wam na pewno usłyszeć pytanie, na które potwierdzająca odpowiedź wydaje się tak oczywista, że aż dziw bierze, skąd komuś przyszło do głowy, żeby je zadać. Jeśli z roztargnioną (?) osobą łączą nas nieformalne relacje, możemy odpowiedzieć:

Jest i bardziej dosadna wersja ze słowem bear, ale to już znajdźcie sami w słowniku.

jak po angielsku powiedzieć nie

Domyślacie się już zapewne, że no nie jest jedynym odpowiednikiem polskiego nie.

W północnych regionach kraju można usłyszeć:

Formalną wersją przeczenia jest na przykład:

A do slangowych odmian należą:

W kontaktach międzyludzkich w krajach anglojęzycznych ważną rolę odgrywa jednak kurtuazja. Dlatego zdecydowane no, choć mówi wiele i mogłoby zamknąć temat rozmowy, nie wystarczy. Grzeczna odmowa wymaga czegoś jeszcze, i oczywiście nie mamy tu na myśli tupnięcia nogą. Jeśli nie chcemy wyjść na gbura, wypada powiedzieć przynajmniej:

albo

Mile widziany jest również powód odmowy, który czyni ją bardziej wiarygodną. Wieść niesie, że kilkadziesiąt lat temu popularną kobiecą wymówką od zaproszenia na niechcianą randkę było:

Być może w czasach, gdy modne były misternie ułożone fryzury, takie wytłumaczenie nie wzbudzało podejrzeń co do szczerości. Jak jest teraz? Jeśli macie okazję, podpytajcie znajomych native speakerów i podzielcie się swoimi odkryciami w uwagach pod artykułem. Naszym zdaniem im bardziej wiarygodny powód odmowy, tym lepiej.

W innych sytuacjach, gdy chcemy bardziej dobitnie wyrazić sprzeciw czy odeprzeć zarzuty, możemy powiedzieć np:

W relacjach nieformalnych przydadzą się natomiast:

Jeśli chcemy złagodzić nieco definitywne no, lepsze będzie np:

Przyznacie, że np. w czasie rozmowy w sprawie pracy brzmi to lepiej niż bezwzględnie obnażające nasze braki nie:

W niektórych sytuacjach przydatne może być też:

Kiedy czyjeś pytanie lub pomysł wydają nam się całkiem niedorzeczne, zamiast krótkiego nie możemy także zbyć (klawiatura upiera się przy dyskusyjnym zabawić...) rozmówcę jakimś stosownym idiomem:

Wszystkie znaczą mniej więcej tyle, że rozmówca nie przemyślał dobrze swojej propozycji (Zwariowałeś?!). I jeszcze jedno: Używajcie ich tylko w kontaktach nieformalnych. Mniej lub bardziej fantazyjne wizje szefa lepiej skwitować bardziej dyplomatycznym: