Różnica między zaimkami me, myself, I

Czy to ja czy nie ja, czyli rozkminy bez podtekstu

Choć angielski jest stosunkowo ubogi w formy zaimków osobowych, o błąd nietrudno. Nawet rodzimi użytkownicy języka ignorują zasady gramatyki i budują zdania, które wyśmiewane są w skeczach kabaretowych anglojęzycznych komików. Na pewno nie chcecie stać się obiektem takich żartów, zachęcamy więc do zapoznania się z prostymi zasadami, które wyjaśniają, kiedy poprawnie używa się zaimków me, I  oraz zaimka zwrotnego myself — w końcu jeśli nie potrafi się mówić o sobie, jak można wypowiadać się o czymkolwiek innym, prawda?
Zacznijmy od prostych przykładów, w których użycie zaimków I oraz me nie powinno wzbudzić żadnych wątpliwości.

Tu wszystko jest jasne – I oraz me to dwa zaimki, które odnoszą się do pierwszej osoby liczby pojedynczej: I to forma podmiotu, zaś me pełni w zdaniu rolę dopełnienia. Mówiąc prościej, I jest wykonawcą czynności, a me dopełnieniem działania.

Podmiot w języku angielskim zawsze stawiamy przed, a dopełnienie po orzeczeniu — nigdy odwrotnie:

W pierwszym zdaniu I jest wykonawcą czynności (ja zadzwoniłam), zaś Tina jest tej czynności dopełnieniem. W drugim przykładzie to Tina jest podmiotem.

Tymi samymi regułami kierujemy się w każdej innej sytuacji, również wtedy, gdy podmiot czy dopełnienie poszerzymy o inne osoby, np:

Mimo reguł, można usłyszeć native speakerów, którzy wstawiają formę podmiotu w miejscu dopełnienia, stosując niepoprawną formę between you and I:

nietypowe zastosowanie object pronouns

meme

mnie, mi, mną

Zaimków w formie podmiotu nie używamy zazwyczaj samodzielnie czy w krótkich odpowiedziach z not. Wybieramy w takich sytuacjach object pronouns, np:

W języku nieformalnym, me może pojawić się także w cleft sentences (czyli zdaniach, w których kładziemy nacisk na wybrany element), np:

Object pronouns występują także w wykrzyknieniach, np.

Mimo klarownych reguł, często można usłyszeć native speakerów używających me w roli podmiotu, tak jak w przykładzie poniżej:

Należy jednak pamiętać, że jest to bardzo nieformalny styl wypowiedzi i stosowanie go uważane jest za niepoprawne językowo — dlatego w naszym artykule zdecydowaliśmy się ten przykład przekreślić.

subject i object pronouns w porównianiach

Kiedy zaimek potrzebny jest nam w zdaniu z konstrukcją porównawczą, możemy zastosować subject pronoun lub object pronoun. Trzeba tylko pamiętać, że subject pronoun będzie wymagał użycia operatora, który odpowiada użytej w zdaniu strukturze czy czasowi, np:

W pierwszym zdaniu zdecydowaliśmy się na użycie subject pronoun I, więc konieczne było użycie czasownika to be co wynikało z tego, że właśnie to be był głównym czasownikiem użytym w zdaniu: He is better...

Użycie object pronoun me nie wymaga niczego dodatkowego. Wystarczy than me, co widać w zdaniu drugim powyższej tabeli.

Ta sama zasada obowiązuje w kolejnych przykładach:

zastosowanie zaimka myself

Ostatni z zaimków, które są tematem naszego artykułu, to myself. Jest to zaimek zwrotny (odpowiednik polskiego się, sobie, sobą, itd.) w pierwszej osobie liczby pojedynczej, czyli używamy go, gdy podmiot i dopełnienie zdania są ze sobą tożsame, tzn. wtedy, gdy podmiot jest w pierwszej osobie liczby pojedynczej, a w dalszej części zdania nadal mówimy o sobie, np:

Zaimek myself czasami stosowany jest też jako partykuła wzmacniająca — znaczy wówczas ja osobiście, ja samodzielnie, ja sam/-a:

Jak się może domyślacie, zaimek myself także jest nadużywany nawet przez rodzimych użytkowników języka angielskiego. Prawdopodobnie wynika to z faktu, że, podobnie jak me, zajmuje on w zdaniu miejsce dopełnienia.

Trzeba też zapamiętać, że w języku angielskim zaimki zwrotne odmieniamy przez osoby, a zatem myself nie będzie zasadne w zdaniach, gdy podmiot jest inny niż I. Właściwe dla tych sytuacji formy znajdziecie w odpowiednim dziale gramatycznym naszego serwisu.

zaimki zwrotne w języku polskim i angielskim

Dla tych z Was, którzy w nauce języka obcego nie mogą obejść się bez tłumaczenia zdań z lub na język ojczysty, mamy ważną informację, że nie każdy czasownik, który wymaga użycia zaimka zwrotnego się w języku polskim, będzie stosowany tak samo w języku angielskim. Nie każde polskie się automatycznie przetłumaczymy na myself.

Kilka przykładów:

Podsumujmy:

Me, myself oraz I to zaimki, które odnoszą się do pierwszej osoby liczby pojedynczej. Forma danego zaimka jest zależna od funkcji, którą pełni w zdaniu:

I: stanowi podmiot, czyli jest sprawcą czynności, o której mowa w zdaniu. I stawiamy przed czasownikiem. Odpowiada na pytania: Kto? Co?

Me: stanowi dopełnienie. Tę formę stosujemy, kiedy nie używamy zaimka w charakterze podmiotu. Me stawiamy po czasowniku.

Myself: jest zaimkiem zwrotnym, pełni funkcję dopełnienia w sytuacjach, gdy podmiot i dopełnienie są ze sobą tożsame. Zaimek ten stosowany jest także jako partykuła wzmacniająca.